Wszystkie wyspy wchodzące w skład dawnych Antyli Holenderskich znajdują się w archipelagu tzw. Małych Antyli. Najlepszą, najbardziej poglądową mapą znalezioną w Internecie była mapa niemiecka. Ponieważ lecę liniami Air Berlin, więc mapa z niemiecką legendą jest tutaj jak najbardziej na miejscu.
 |
| Małe Antyle (http://www.beste-reisezeit.org) |
Wyspy będące częścią Królestwa Niderlandów tworzą dwie grupy. Dzieciom w Holandii podaje się dla ułatwienia: wyspy ABC oraz wyspy SSS. Pierwsze to Aruba, Bonaire i Curaçao (z tym, że są też dwie malutkie wysepki: Małe Bonaire oraz Małe Curaçao), drugie to Sint Maarten, Saba i Sint Eustatius. Jedne od drugich dzieli odległość około 800 km. W związku z tym ABC od SSS różnią się także klimatem.
 |
| Strefy klimatyczne Małych Antyli (http://www.beste-reisezeit.org) |
Różnią się też ogólną nazwą, bowiem Małe Antyle składają się z Wysp Zawietrznych (tutaj należą wyspy ABC), inaczej
Benedenwindse Eilanden lub
Islas de Sotavento czy też
Leeward Antilles, oraz wysp Nawietrznych (to z kolei są wyspy SSS), inaczej
Bovenwindse Eilanden lub
Islas de Barlovento... Nic dziwnego, że Anglicy się pogubili i
używają
Leeward Islands dla części północnej wysp i
Windward Islands dla części południowej, bo to prawdziwy terminologiczny galimatias.
Ja posługuję się tutaj już nowym nazewnictwem, wprowadzonym w 2011 roku przez
Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych. Cytuję (wyróżnienia w tekście moje):
Na poprzednim posiedzeniu dyskutowano poprawność nazw Wyspy Zawietrzne i Wyspy Podwietrzne. Ustalono, że nazewnictwo to, przyjęte w latach 50. przez ówczesną Komisję Ustalania Nazw Geograficznych, jest błędne i należy je poprawić. Do konsultacji z geografami pozostawiono jednak kwestię, czy zastosować podział anglosaski tych wysp (czyli przyjęcie nazw Wyspy Nawietrzne i Wyspy Zawietrzne dla południowej i północnej części wschodniego łuku Małych Antyli), czy hiszpański (czyli przyjęcie nazwy Wyspy Nawietrzne dla wschodniego łuku Małych Antyli oraz nazwy Wyspy Zawietrzne dla Małych Antyli znajdujących się u wybrzeży Ameryki Południowej).
A. Czerny poinformował, że skontaktował się z J. Makowskim, będącym praktycznie jedynym polskim ekspertem od podziału regionalnego tej części świata. Wg J. Makowskiego podział Małych Antyli nie jest jednolity, w różnych państwach Regionu Karaibskiego, nawet w państwach hiszpańskojęzycznych, stosowane są różne podziały tego archipelagu (np. inne wg geografów meksykańskich, a inne wg kubańskich). W geografii polskiej jest to zaś zagadnienie marginalne – informacje o tych wyspach są przepisywane z jednej publikacji do drugiej. J. Makowski uznał, że warto uporządkować zagadnienie podziału Małych Antyli i naprawić błąd popełniony w latach 50., zaproponował przy tym przyjęcie podziału hiszpańskiego, jako bardziej logicznego i odpowiadającego faktycznemu podziałowi geograficznemu tych wysp.
Komisja zatem uchwaliła (9 głosów za, 3 wstrzymujące się, 0 przeciw):
* zmianę nazwy Wyspy Podwietrzne na Wyspy Nawietrzne i ustalenie, że nazwa ta odnosi się do łuku Małych Antyli ciągnącego się od Wysp Dziewiczych po Grenadę łącznie z Barbadosem (hiszpańską nazwą tych wysp jest Islas de Barlovento, francuską – Îles du Vent, a niderlandzką – Bovenwindse Eilanden, natomiast po angielsku stosowane są dwie nazwy – Leeward Islands dla północnej części wysp i Windward Islands dla ich części południowej),
* ustalenie, że nazwa Wyspy Zawietrzne odnosi się do części Małych Antyli znajdującej się u wybrzeży Ameryki Południowej i ciągnącej się od Aruby po Margaritę i drobne wyspy leżące na wschód od niej (hiszpańską nazwą tych wysp jest Islas de Sotavento, francuską – Îles Sous-le-Vent, niderlandzką – Benedenwindse Eilanden, a angielską – Leeward Antilles).
A temu całemu galimatiasowi terminologicznemu winne są pasaty.
